Atelier der Verbeelding – volk van Amsterdam
In het vierde kwartaal van 2019 was ik kwartiermaker in het Atelier der Verbeelding voor de Omgevingsvisie 2050 van Amsterdam. Om mij op te warmen voor deze uitdaging schreef ik dit gedicht.
volk van amsterdam
zoveel stemmen in één borst
maar nooit over één kam
geschoren, zoals jij dit lot torst
nooit spreken met één stem dus
niet tekenen voor een ondragelijk saai leven
tussen ons zweeft een kameraadschappelijke kus
nooit geconsumeerd, als een eeuwige belofte, steeds heel even
telkens weer, haal jij je in je hoofd
dat jij de hemel krijgt
die jou zou zijn beloofd
en die je nooit verzwijgt
ons geluk beramen we als liederlijke aspiranten
als muze van een stadsdichter, wordt zijn woord vlees
onze adem overstemt alle kranten
onze stem is een keus, geen echoënde database
heb jouw vrijheid lief, elkaar en de stad
zegt het voort, zeg dat voort
rijg je woorden aaneen, smeed het levenswiel geen rattenrad
wij overleven dit, als homo universalis, als soort
en mocht je dat soms vergeten
denk dan aan jou
zeg je naam, weet hoe je mag heten
Amsterdammer, zie deze polis als jouw lichaamsbouw
je bent de mooiste niet zo mooi, niet de liefste zo lief, niet niet een beetje dom
je kan zelfs achterlijk doen en waant jezelf superieur tegelijkertijd!
Maar als je het mocht zeggen, hoe heet je onze toekomst welkom?
Denk aan al die eeuwen dat wij al leven. Neem nooit afscheid.