Atelier der Verbeelding – volk van Amsterdam

In het vierde kwartaal van 2019 was ik kwartiermaker in het Atelier der Verbeelding voor de Omgevingsvisie 2050 van Amsterdam. Om mij op te warmen voor deze uitdaging schreef ik dit gedicht.

volk van amsterdam

zoveel stemmen in één borst

maar nooit over één kam

geschoren, zoals jij dit lot torst

nooit spreken met één stem dus

niet tekenen voor een ondragelijk saai leven

tussen ons zweeft een kameraadschappelijke kus

nooit geconsumeerd, als een eeuwige belofte, steeds heel even

telkens weer, haal jij je in je hoofd

dat jij de hemel krijgt

die jou zou zijn beloofd

en die je nooit verzwijgt

ons geluk beramen we als liederlijke aspiranten

als muze van een stadsdichter, wordt zijn woord vlees

onze adem overstemt alle kranten

onze stem is een keus, geen echoënde database

heb jouw vrijheid lief, elkaar en de stad 

zegt het voort, zeg dat voort

rijg je woorden aaneen, smeed het levenswiel geen rattenrad

wij overleven dit, als homo universalis, als soort

en mocht je dat soms vergeten

denk dan aan jou 

zeg je naam, weet hoe je mag heten

Amsterdammer, zie deze polis als jouw lichaamsbouw

je bent de mooiste niet zo mooi, niet de liefste zo lief, niet niet een beetje dom

je kan zelfs achterlijk doen en waant jezelf superieur tegelijkertijd!

Maar als je het mocht zeggen, hoe heet je onze toekomst welkom?

Denk aan al die eeuwen dat wij al leven. Neem nooit afscheid.